Когато думите присядат…
Monday, March 22nd, 2021Конче мое – Борис Христов (по памет, от песента на Ваня Костова) Добре живяхме, конче мое, но живота за малко ни е даден – само да извикаш и днес ще трябва да се разделим, защото очите се привършиха, нозете се изтриха. Летеше твоят шал, препускаше душата, а подир тебе аз – едно сърце двуного, а […]